آيا تا به حال به اين فكر كرده بوديد كه چرا نميتوانيد چيزي را ياد بگيريد؟
آيا ميدانستيد تحت تاثير فشار و استرس مغزتان مسدود ميشود؟
همه ما براي يادگيري از توانايي و ظرفيت وصف ناپذيري برخوردار هستيم
تنها مشكل ما اين است كه با نحوه استفاده از مغز خود در زمان يادگيري آشنا نيستيم.
ان ال پي ابزارها و تكنيك هايي دارد كه به ما كمك ميكند تا نحوه يادگيري خود را كشف كنيم و به كنجكاوي ارضا نشده ي خويش درباره رويدادهاي جهان ادامه داده و با يادگيري (نه صرفا مباحث درسي)، بلكه هر چيزي كه ميخواهيد، به زندگي و كسب و كار خود رونق دهيد.

یادگیری معمولا به عنوان کسب دانش، مهارت ها و توانایی ها از طریق تجربه کردن یا آموزش دیدن تعریف می شود. اما این نتیجه ی یادگیری است. روند یادگیری چه می شود؟ ما چگونه یاد می گیریم؟یادگیری همیشه با رشد شخصیتی همراه است: ما یاد می گیریم متفاوت رفتار کنیم، متفاوت فکر کنیم و متفاوت احساس کنیم. یادگیری به صورت طبیعی اتفاق می افتد. ما همواره در حال یادگیری هستیم. یادگیری بخشی از سازگار شدن با شرایط متغیر است. اما معمولا ما این سازگار شدن را نوعی یادگیری در نظر نمی گیریم. یادگیری الزاما آموزش دیدن نیست و ممکن است اصلا ارتباطی به آموزش دیدن نداشته باشد. ممکن است ما برخی موضوعات را از طریق آموزش دیدن و موضوعات دیگر را در روند طبیعی کارهایمان بیاموزیم. برای مثال، ممکن است در مدرسه دروس مختلفی به ما آموزش داده شود و در روند کار، ما به این باور برسیم که مهارت مورد نیاز را نداریم، واقعیت این است که بسیاری از مراکز مکان های خیلی خوبی برای یادگیری نیستند.یادگیری الزاما تحصیل هم نیست. تحصیل، نتایج یادگیری را توصیف می کند و معمولا به وسیله امتحان سنجیده می شود. کلمه “education” در انگلیسی، که معادل فارسی آن “تحصیل” است، از کلمه لاتین “educere” به معنی ” استخراج کردن” گرفته شده است. در فرایند تحصیل، معلمان، منابع و توانایی های دانش آموزان را از درون آنها استخراج می کنند و این کار در راستای این پیش فرض NLP است که می گوید: « هرکس منابع مورد نیاز خود را در درون خود دارد و یا می تواند آنها را به دست بیاورد.» این پیش فرض هم به معلم و هم به دانش آموز قدرت بیشتری می دهد.معلم، بدون دانش آموز وجود ندارد. آموزش نمی تواند به عنوان یک فعالیت مجزا وجود داشته باشد. گفتن این جمله که “من درس را آموزش دادم اما دانش آموزان یاد نگرفتند” معنایی ندارد. این جمله در واقع معادل این لطیفه پزشکی است که می گوید: “جراحی موفقیت آمیز بود اما بیمار فوت کرد.” معلم نیز خودش یک یادگیرنده است، اگرچه آنچه او یاد می گیرد با آنچه دانش آموزش یاد می گیرد متفاوت است.بسیاری از اوقات، تصور ما از تحصیل این است که معلم، دانش را در یک ظرف خالی یعنی همان دانش آموز میریزد. این تحصیل نیست، بلکه تزریق دانش است. این پیش فرض، معلم را به معنای واقعی کلمه تحلیل می برد و دانش آموزان را وابسته بار می آورد و آنها را نسبت به دانش شان متکبر و مغرور می کند. امتحانات می توانند “پرخوری روانی آموزشی” ایجاد کنند به این صورت که دانش آموز قبل از امتحان به سرعت مطالب را وارد ذهن خود می کند (مانند غذاخوردن سریع در بیماری پرخوری روانی) و سپس آنها را در زمان مناسب از ذهن خود بیرون می ریزد (مانند بالا آوردن غذا در پرخوری روانی) تا برای وعده بعدی جا باز کند.